เสด็จไปหาชฏิลอุรุเวลกัสสป ขอพักในโรงไฟ
ชฏิลบอกว่ามีนาคร้ายก็ไม่ทรงฟัง

ออกพรรษาแล้ว ล่วงมาจนถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ พระพุทธเจ้าได้ทรง

ประชุมพระสาวก ๖๐ รูปที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน พระสาวกเหล่านี้ล้วน

เป็นพระอรหันต์ทั้งสิ้น วัตถุประสงค์ที่พระพุทธเจ้าทรงจัดประชุมพระสาวก

ดังกล่าวนี้ ก็เพื่อจัดส่งพระสาวกออกไปประกาศพระศาสนาตามเมืองต่าง ๆ

ในการประชุมนี้ พระพุทธเจ้าทรงมีพระพุทธดำรัสปราศรัยว่า

"ภิกษุทั้งหลาย ! เราหลุดพ้นแล้วจากบ่วงเครื่องผูกมัดทั้งปวงแล้ว แม้พวก

ท่านทุกรูปก็เหมือนกันขอพวกท่านจงจาริกไปประกาศพระศาสนาในชนบท

ต่าง ๆ เพื่อยังประโยชน์และความสุขให้เกิดแก่คนเป็นอันมาก จงแยกกันไป

แห่งละรูป จงแสดงธรรมชั้นเบื้องต้น ชั้นกลาง และชั้นสูงอันบริสุทธิ์ที่เราได้

ประกาศไว้แล้ว ภิกษุทั้งหลาย ! คนในโลกนี้ที่มีกิเลสบางเบา แต่มีสติ

ปัญญาที่พอจะฟังธรรมรู้เรื่องนั้นมีอยู่ แต่เพราะเหตุที่คนเหล่านั้นไม่มีโอกาส

ที่จะได้ฟังธรรม จึงเสื่อมจากคุณความดีที่จะพึงได้รับ พวกท่านไปกันเถิด แม้

เราก็จะไปยังตำบลอุรุเวลาเสนานิคม เพื่อประกาศพระศาสนา"

รุ่งขึ้นวันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๒ พระสาวก ๖๐ รูปจึงต่างแยกย้ายกันออกไป

ประกาศพระศาสนาตามพระดำรัสของพระพุทธเจ้า ส่วนพระพุทธเจ้าเสด็จ

กลับมายังตำบลอุรุเวลาเสนานิคม ซึ่งเคยเป็นสถานที่ประทับตรัสรู้แล้วพระ

พุทธเจ้าเสด็จโดยลำพังพระองค์ไปยังสำนักของนักบวชใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่ง

เรียกว่า 'ชฏิลสามพี่น้อง'

ชฏิลผู้พี่ชายใหญ่ชื่อ 'อุรุเวลกัสสป' มีสาวกบริวาร ๕๐๐ คน ตั้งอาศรม

บำเพ็ญพรต บูชาไฟอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชราตอนเหนือ น้องชายคนกลางชื่อ

'นทีกัสสป' มีบริวาร ๓๐๐ และน้องชายคนเล็กชื่อ 'คยากัสสป' มีบริวาร ๒๐๐

ตั้งอาศรมอยู่คนละแห่ง ที่คุ้งน้ำทางใต้ถัดลงมา

พระพุทธเจ้าเสด็จไปยังสำนักของผู้พี่ชายใหญ่ก่อน ทรงพบหัวหน้าชฏิล แล้ว

ตรัสขอที่พัก หัวหน้าชฏิลบอกพระพุทธเจัาว่ามีอยู่แห่งเดียวคือโรงบูชาไฟ

แต่ในที่นั้น มีพญานาคใหญ่อาศัย พิษร้ายกาจนัก